Naam | Eystra
Bijnaam | --
Betekenis | --
Uitspraak | Iej-stra
Leeftijd | 2 jaar
Geslacht | Teefje
Soort | Canis lupus albus
Roedel | --
Geboorteroedel | The Shadows
Oriëntatie | Heteroseksueel
Partner | --
Voormalige partner(s) | ...

Bespeeld door | Doowrtje

Op het eerste gezicht komt ze misschien over als een bot en ongevoelig gedrocht, maar onder haar lichtgekleurde pelsje gaat een veel uitgebreider persoonlijkheid rond. Eystra is niet sociaal en zal elke vreemdeling neutraal of argwanend benaderen. Door haar kleine postuur ziet ze elk groter gedaante als een bedreiging, en als het moet kan dit kleine vechtertje vrij sterk van zich af bijten.
Ze laat door haar verleden niet snel anderen binnen in haar "cirkel van vertrouwen". Ze houdt er niet van als anderen dichtbij komen, tenzij ze er zelf aan toegeeft, anders zal ze bits reageren en soms agressief uit de hoek komen.
Eystra kiest haar vertrouwenspersonen zorgvuldig, omdat ze bang is haar overgevoelige vrouwelijke kern vrij te geven. Voor degenen die zich tot haar vrienden mogen benoemen is ze zeer beschermend. Ze koestert vriendschappen alsof deze goud waard zijn. Als iemand ook maar met één poot aan een van haar maatjes komt, heeft diegene een gróót probleem met haar.
Pups zijn de enige wezentjes waar Eystra echt een zwak voor heeft. Alhoewel ze niet altijd even aardig uit de hoek kan komen, koestert ze een weke kant voor de kleine wolfjes. Haar eigen verleden speelt hier een grote rol bij.

Eystra is simpel gebouwd, heeft een vrij klein postuur en is niet overdreven gespierd. Ze staat hoog op haar poten. Haar vacht is héél dik en behoed haar tegen ijskoude winters. In de zomer spendeert ze haar tijd liever in de schaduwen, gezien haar vacht niet heel veel uitdunt tijdens de rui. Onder haar dikke vacht gaat een mollig maar vrouwelijk postuur door.
Haar vacht is gebroken wit met lichtbruine accenten in de zomer en grijze accenten in de winter. Haar oren zijn in elke periode bruin gekleurd. Haar ogen zijn amberkleurig geel, en in direct zonlicht zullen haar kijkers goudkleurig ogen.

Grootouders [moeder] | Cailla x Sarkan
Grootouders [vader] | Onbekend x Onbekend
Ouders | Iana x Tékorr

Naam | Gedachten over persoon.

Geboren in de meest gevreesde roedel in haar gebied keek Eystra al van jongs af aan op naar de vechtersbazen in haar omgeving. Haar vader was daar één van. Hopend om later net zo groots als hij te worden had Eystra een fijne puppytijd. Alles gebeurde in vrede. Haar moeder en vader waren gelukkig samen met het nestje, en die positiviteit sprong over op Eystra. Tot de alfa verdween, en de roedel uit elkaar viel.

Eystra was er kapot van. Wat een schande. Het duurde niet lang voordat er een rivaliserende roedel opkwam. Al vanaf het begin koesterde ze een flinke haat voor die roedel. De infiltranten die hun waardevolle gebied zorgeloos binnen kwamen gelopen onder het mom van 'dat het neutraal gebied was geworden' maakte haar razend. Het was geen neutraal gebied, het was hoogwaardig Shadowgebied, enkel en alleen toegereikt aan de elite van het gebied. Dapper had ze aan haar vaders zijde de indringers bevochten, maar men wist van het begin af aan al dat het een nutteloze strijd zou zijn. Hun rivalen waren met te veel.

Toen leerde ze haar liefste vriendinnetje kennen. Mini was dan wel twee jaar ouder dan haar, maar de dappere wolvin wist zichzelf tot de absolute top te werken, wat ervoor zorgde dat Eystra zo veel bewondering en respect voor haar had. Mini had haarzelf benoemd tot de nieuwe Shadowalfa, en de toekomst zag er ineens veel kleurvoller uit. Haar vader wilde enkel niet meewerken. Rond dezelfde periode leerde ze Jazz kennen, en ondanks zijn problemen duurde het niet lang voordat de twee dikke vrienden werden. Eystra voelde voor het eerst liefde. En oh, wat voelde dat geweldig. Ze kon bijna niet wachten op hun verdere leven, om zelf pups te nemen en hun nageslacht de liefde te geven die zijzelf niet gegund werden.

Wat hierna kwam, was een periode van verraad. Het begon bij haar vader. De reu verliet de roedel om een eigen te beginnen. Het jonge teefje begreep er niets van. Waarom verliet hij de roedel, net nu het zo goed leek te gaan? Zijn achterbakse gedrag tegenover haar zorgde ervoor dat ze een diepe haat begon te ontwikkelen voor hem. Toen Eystra op spionage werd gezonden bij hem zorgde hij ervoor dat ze te grazen werd genomen door een van zijn veel oudere en sterkere leden. Gelukkig was haar roedel snel ter plekke, anders zou ze niet weten hoe het afgelopen zou zijn.

Deze gebeurtenis was de druppel voor haar. Eystra zonk weg in een depressie, en zonderde zich af van de buitenwereld. Weg van Mini, weg van Jazz. Ze kwam tot rust door eindeloze wandelingen door de sneeuw, en door die wandelingen raakte ze in Feralis.

Inmiddels heeft ze haar gevoelens diep weggestopt achter een ongevoelig masker, en alhoewel ze haar herinneringen nog steeds niet verwerkt heeft, is ze te weten gekomen hoe ze ermee moet leven. De drang om terug te gaan is groot, maar wie weet wat dit nieuwe gebied met zich mee te brengen heeft?