Snowstorm.

Onderwerp: Snowstorm. do feb 02, 2012 8:40 am

De wind raasde genadeloos over de witte toendra. Een sneeuwstorm was misschien op komst. Delilah keek naar de donkere lucht boven haar. Ze zuchtte. Ze was er vrijwel zeker van dat er een sneeuwstorm zou gaan komen. Het jonge wolvinnetje moest op zoek gaan naar een veilige schuilplaats om te schuilen voor een eventuele sneeuwstorm. Als ze hier op de open toendra zou blijven, had ze niet veel overlevingskans. Een sneeuwstorm kon dodelijk zijn. Zeer dodelijk zelfs. Delilah wist dat donders goed. De wolvin was zelf, als pup, een keer in een sneeuwstorm verzeild geraakt. Gelukkig had haar vader haar weten te redden. Een plotselinge windvlaag deed Delilah wakker schudden. Ze keek even verschrikt om haar heen. De laatste tijd schrok ze overal van. Het werd onderhand een gewoonte voor d'r om bijna overal van te schrikken. De wind bracht opgewaaide sneeuw met zich mee en loosde dat op Delilahs, dikke wintervacht. Het wolvinnetje stopte en schudde de sneeuw van haar af. Ze had een hekel aan sneeuw, eerder aan alles wat koud en nat was. Delilah beende verder door de sneeuw. Het weer werd steeds slechter. De wind begon steeds harder te waaien en bracht veel sneeuw met zich mee. Binnen de kortste keren was Delilah weer in een sneeuwpop veranderd. Eentje die leefde, ademde en bewoog. De wolvin opende haar bek om te gapen. De wind blies bijna meteen sneeuw in haar bek. Ze moest proesten. De koude sneeuw smolt in haar bek tot water. Delilah slikte het door. Een nieuwe manier om aan water te komen; sneeuw happen.

De kou drong nu zelfs Delilahs dikke pels door. Ze slofte onderhand al een uur door de dikke sneeuw. Op zoek naar een veilige schuilplaats. Die ze maar niet kon vinden. Het wolvinnetje versneldde haar pas en schakelde over in een soepele draf. Haar felblauwe ogen speurden de omgeving af. Was er dan echt nergens een schuilplek te vinden? Toen vond ze eindelijk wat ze zocht: Een groepje bomen. Ze stonden in een soort van cirkel. De sneeuw werd tegengehouden door de dichte muur van bladeren. Delilah slofte er naar toe. Toen ze er eindelijk was, plofte ze doodmoe op een klein hoopje bladeren. Ze dommelde langzaam in. Net toen ze in de fase was voor de slaap, ving ze een geluid op. Meteen was Delilah klaarwakker. Ze keek alert om haar heen. Niks te zien, noteerde haar hersenen. Toch logen haar oren niet, ze had een geluid gehoord. Delilah wachtte af wat er ging komen.

&Eystra.

Onderwerp: Re: Snowstorm. vr feb 03, 2012 7:01 am

Veelbelovend zag het er niet uit, het weer. Kleine vlokjes poedersneeuw bleven in haar gebroken witte vacht kleven. Zuchtend hief Eystra haar kop weer om vervolgens haar ogen te vernauwen tot twee kleine spleetjes, in de hoop zo beter te kunnen zien. Het was dan wel lente, in het noorden was daar bar weinig van te merken. Alhoewel ze het niet zo op sneeuw en kou had, zou het jonge teefje zich wel uit deze storm kunnen helpen. Als een echte "toendrawolf" lag dat gewoon in je instinct.
De wind speelde met haar vacht en plaagde haar met gierende geluidjes langs haar oorschelpen. Eystra's reactie was een briesende gromzucht wiens wolkje damp amper zichtbaar was door de vele sneeuwvlokjes die zich haastig een weg naar de grond zochten. Ze vond het nu wel leuk geweest, een plek om te schuilen was nu meer iets waar ze naar op zoek was. Ze besloot zich niet meer zo te ergeren aan het weer en zich volledig te concentreren op een grot, hol of zelfs boom waar ze onder kon schuilen, maar voor zover het oog kon reiken - en dat was niet ver - waren er geen schuilplaatsen te bekennen.
Het weer leek ietsjes op te klaren en Eystra kon iets verder zien. Het duurde niet lang of er brandde zich een geweldig beeld op haar netvlies: bomen. Opgelucht dartelde ze richting de begroeiing, maar voordat ze de kans kreeg te juichen zag ze alweer een wolf liggen.
Een wolvin eigenlijk, een wildkleur met welgeteld twéé blauwe kijkers. Eystra had op het moment niet echt behoefte aan communicatie, maar besloot haar vriendelijk te benaderen. Het lag namelijk aan haar roestkleurige soortgenootje of ze hier kon blijven of niet. Twee geïrriteerde teefjes onder hetzelfde groepje bomen was geen optie.
"Hallo," Terwijl ze haar tempo verminderde begroette Eystra de wolvin. "Wat een weertje, is het niet?" Als een gezellige babbeltante ging ze onder één van de bomen zitten, uit de wind. De gure blik in haar goudgekleurde ogen duidde er echter op dat ze niet echt zin had in een kletserige woord-wisseling. Het enige waar zij op dit moment oog op had, was de beschutting die ze hier kon vinden totdat de storm over was.

Onderwerp: Re: Snowstorm. za feb 04, 2012 4:08 am

Een jonge wolvin verscheen bij de begroeiing waar Delilah zich ook bevond. Eigenlijk had Delilah geen zin in andere wolven die haar misschien zouden gaan lastig vallen. Ze was te moe om er op in te gaan. ''Hallo,'' groette de jonge wolvin. ''Wat een weertje, is het niet?'' vervolgde ze. Delilah keek toe terwijl de wolvin ging liggen. ''Hoi,'' groette Delilah kort. ''Lijkt me logisch hè? Het is verdomd koud. Zelfs door mijn dichte wintervacht heb ik het nog koud. Ik had ook nooit naar de toendra moeten gaan.'' Het was meer tegen haarzelf dan tegen de onbekende teef. ''Gelukkig komt de lente er weer aan. Is die stomme sneeuw eindelijk ten dode opgeschreven.'' mompelde Delilah nu. Door de wind was ze nauwelijks verstaanbaar. ''Ik hoop dat die ellendige sneeuwstorm snel voorbij is.'' Dit keer was het gericht op de onbekende wolvin. ''Hou jij van sneeuw?'' vroeg Delilah nieuwsgierig. Zoals gewoonlijk, als Delilah een onbekende wolf leerde kennen, begon ze over het meest onbenullige te praten. Op dit moment wist de wolvin gewoon niks beters. ''Mijn naam is Delilah. Voor het geval je het wilt weten.'' Sommige wolven vroegen gelijk naar iemands naam. En om een vervelend vraaggesprek te voorkomen: ''Ik ben drie jaar oud en geboren in Feralis, daarna naar WS getrokken en weer terug naar Feralis.'' Alles was er in één ademteug uit. Ze keek weer naar de het onbekende teefje. ''Nog vragen?'' vroeg Delilah zuchtend. Ze wachtte op het antwoord van de wolvin.

[kort]

Onderwerp: Re: Snowstorm. ma feb 06, 2012 8:38 am

De wolvin groette kort terug, en het leek erop dat ze het niet erg zou vinden dat Eystra hier even bleef schuilen. Dat hoopte ze tenminste. Ze had dan al weinig zin in sociaal contact de laatste tijd, en ruzie met de eerste ontmoeting hier in het nieuwe gebied zou haar geen goede eerste indruk geven. Toch rook de geur van de wolvin enigszins bekend, alhoewel de meeste sporen verdoezeld waren door de duizenden sneeuwvlokjes die neer waren gevallen..
Ze besloot er niks over te zeggen. Eystra's bruine soortgenootje stelde zich voor als Delilah, en blijkbaar droeg zij diezelfde hekel aan sneeuw bij zich. Een grijnsje klemde zich om haar starre lippen terwijl ze huiverde. "Er zijn ergere dingen.." mompelde ze. "Maar ik moet toegeven, een knappe reu om de kille nachten mee te delen zou niet verkeerd zijn." Terwijl ze haarzelf grappig bevond grinnikte ze even. "Ik ben Eystra."
Het leek erop dat het zwaarste deel van de storm voorbij was. De wind speelde nu niet meer zo met haar vacht en het oog kon nu iets verder reiken dan daarvoor. Veel tijd om erover na te denken werd haar echter niet gegund, het duurde namelijk niet lang voordat Delilah weer tot haar sprak. Haar vermoedens werden bevestigd. De teef kwam dus wel degelijk uit haar geboortegebied. Of althans, had daar een tijdje gewoon. "Volbloed schaduwlander, maar na Mini's verdwijning en mijn vaders krankzinnigheid besloot ik om ook maar in rook op te gaan." verklaarde ze over haarzelf. Eystra sprak er soepeltjes over, maar in haar blik was duidelijk te zien dat ze er moeite mee had. En ze had het nog niet eens over haar bijna-partner gehad. Jazz was haar alles geweest, de klik was er vanaf het begin al, het was nog niet officieel, maar het zou niet lang meer geduurd hebben. Als ze tenminste was gebleven.
Een zucht verliet haar muil en haar goudgele ogen richtten zich weer op Delilah. Hopelijk had zij niks gemerkt van de depressie die haar kop dagelijks nog vulde. Dat zou hooguit beschamend zijn, op zijn minst..