|| Past ||
Een bruine/zwarte pup, geboren in een nest van 2, zijn zusje een witte pup. Langzaam kroop hij vooruit en zocht hij naar zijn moeder, de warme melk en de liefde die ze uitstraalde. Zijn vader nam hem op een leeftijd van 6 maanden mee naar buiten –Kom, mijn zoon, ik ga je tonen welk ons gebied is en waar je nooit mag komen- met een boze blik keek hij terug naar de pup die immers Illusion was gedoopt zijn naam was niet zonder reden, al vanaf hij geboren was zagen zijn ouders hem nooit staan hij was zo goed als onzichtbaar voor hen, de enigste die aandacht kreeg was zijn zusje omdat zij een witte wacht had. Hij was dus letterlijk een illusie voor hen. Zijn vader bracht hem die dag ver weg van de roedel, de gehoorzame pup volgde zijn vader op de voet tot hij stopte met wandelen. Ze waren al een groot stuk verwijderd van de roedel, maar dat kon hij nog niet weten. Heel langzaam ging zijn vader zitten en keek hij uit op een groot gebied, een tijd lang werd er niets gezegd tot Illusion de vraag stelde – Waar zijn we vader?- vroeg hij ongeduldig, zonder te weten wat er ging gebeuren deed zijn vader zijn mond open en zei –Zoon, dit is het moeilijkste wat ik tot nu toe heb moeten doen…- zonder iets te zeggen vertrok hij en liet hij Illusion achter, aan zijn eigen lot overgelaten…

Evelienxx