Uiterlijk:
Kwa grootte is Brégo zoiets als het gemiddelde - niet opvallend groot of klein. Zijn benen zijn lang en slank, duidelijk gebouwd op lange afstanden. Hoewel hij van het soort Grijze Wolf is, zit er veel bruin in zijn vacht verwerkt. Een donkerbruin, bijna zwarte kleur bedekt zijn voorhoofd en loopt ver door naar achteren in een brede aalstreep. De vlakken van zijn zijdes, de voorkant van zijn benen, de neusrug en een kring om zijn ogen zijn aanzienlijk lichter van kleur. Zijn onderbruik, de binnenkant van zijn benen en zijn wangen zijn een grijzig soort wit. De nagels onnatuurlijk lang, pikzwart en vlijmscherp. Overdag hebben zijn ogen een diepe oranje kleur, wat in het duister van de nacht overgaat in een bijna fluoriscerend tint. De haren van de dikke bovenvacht zijn vrij zacht, en kunnen water vrij goed verhinderen de dichte ondervacht te penetreren. De staart is dik en het uiteinde krult in de ontspannen stand ietwat naar boven.

Persoonlijkheid:
Deze wolf heeft een abnormale hoeveelheid energie in zijn mars, wat dagelijks goed te zien is in zijn speelsheid en woordenstroom. Dat laatste komt overigens niet meteen bij een nieuwe ontmoeting, het ijs moet wel veilig gebroken zijn. Eenmaal bekend en bevriend is hij zeer aanhankelijk en extrovert, en kan er maar weinig van hebben als iemand onredelijk chagrijnig tegen hem is of tegen hem uitvalt.
Hij is dol op jagen en alles wat daarbij hoort, zijn intelligentie is boven het gemiddelde en hij plant maar graag uitvoerig een jachtpoging. Desondanks belet een zekere onhandigheid hem vaak zijn prooi te pakken te krijgen. Daarbovenop is misschien wel alle theorie goed uitgedacht, maar eenmaal bezig met een taak is hij dikwijls ongeduldig, en stilzitten bevalt hem zwaar.
Maar elke persoonlijkheid heeft twee kanten, en als Brégo's geduld op is, of in de hete vuren van een ruzie laait zijn felle kant op. Hij is zeker niet bang om zijn tanden en klauwen te gebruiken als hij het nodig vind iemand een lesje te leren, en de genoemde woordenstroom bestaat vaak uit bekvechten en ellelange cirkeldiscussies. Voor een rustzoekende wolf is zijn komst een zware last. Een typische eigenschap is dat hij nooit zeker weet of hij hardop gesproken heeft of juist in zijn gedachtes antwoord heeft gegeven, wat verwarring kan veroorzaken.
Hij is dol op allerlei soorten spelletjes en taken die hem fysiek bezighouden, hij is liever moe dan lui. Daartegenover staat dat hij moeilijk in slaap valt als hij niet écht moe is. Door een incident in het verleden haat hij moerasgebied, en vermijd het waar mogelijk om natte voeten te krijgen.

Verleden:
Gelukkig en zonder al te veel dramatische gebeurtenissen opgegroeid bij zijn moeder, twee broertjes en zusje. Zijn vader was, vertelde zijn moeder, kort na de bevalling vertrokken, waardoor de zorg voor haar kleintjes bemoeilijkt werd. Omdat hij de oudste was rustte een verantwoordelijkheidsgevoel op zijn schouders, en leerde hij op een vroege leeftijd al jagen. Toen ze rond de anderhalfjarige leeftijd hadden bereikt, besloot zijn moeder om zich bij een rondzwervende roedel te voegen, en nam haar pups - die natuurlijk allang volwassen waren - mee. Voor een roedel is het altijd gevaarlijk om meerdere sterke jonge reuen in hun midden te hebben, die wellicht een gevecht zouden kunnen aangaan om het leiderschap. Om deze reden vertrokken hij en zijn broers kort na het intrekken, en adopteerden een solo-leven.