PortalIndexZoekenLaatste afbeeldingenFinaly, a real wolf will appear InfovrFinaly, a real wolf will appear RoedelsRegistrerenInloggen

Deel | 
 

 Finaly, a real wolf will appear

Vorige onderwerp Volgende onderwerp Ga naar beneden 
AuteurBericht
Aicka
Aicka

Aantal berichten : 492
Pawprints : 46
Naam : Roomzeltjuh :')
Leeftijd : 25

Karakterprofiel
Roedel: ||NO||
Leeftijd: ||3 years||
Partner: ||remain strong||

Finaly, a real wolf will appear Empty
BerichtOnderwerp: Finaly, a real wolf will appear   Finaly, a real wolf will appear Emptywo jan 04, 2012 12:26 pm

Akuji


Donker.. Het was iets wat sommige wolven vreesden, en wat sommige wolven aanbeden. Het donker voelde heerlijk. Je kon rondrennen zonder dat enig ander je zag. Je gehoor was tien keer beter, omdat je weinig kon zien. Je hart bonsde in je keel wanneer het donker aanbrak. Niet van angst, maar van vreugde. Van Aicka mocht het haar hele leven donker blijven. Wat was immers het nu van al dat licht? Al het goede? De vuurvliegjes die in de nacht danste waren het enige wat Aicka belemmerde om letterlijk van het donker te houden. Het voelde magnifiek om in de nacht je ogen open te houden en rustig, maar toch gedreven de omgeving te verkennen. En toch waren en minpunten aan het donker. Aan alles zaten minpunten, maar niet aan alles zaten pluspunten. De vuurvliegjes. Het enige goede wat zich liet zien in het prachtige donker. Het verstoorde haar rust al jaren. De rust die ze zichzelf gunde, maar die ze toch niet kreeg. Momenteel was er weer zo'n zwerm bezig met de goedheid te verspreiden over de wereld. Met een boze, grommende blik keek ze naar die blije familie van vuurvliegjes. Ze waren verachtelijk. Aicka walgde van die kleine wezentjes. Ze waren nergens goed voor. En al waren ze dat wel, dan zou Aicka ze nog walgelijk vinden. Het waren niets meer dan vieze insecten met een prachtige, gouden gloed. Zonder er ook maar één keer over na te denken sprong Aicka op en hapte naar de beestjes. Het was misschien een verachtelijke, kinderachtige actie van haar. Toch was dit de enige manier waarop Aicka haar gevoel jegens die beesten kon uiten. Ze uitschelden had geen zin, ze konden het toch niet horen. Een bloederig gevecht was ookal niet mogelijk, ze waren te klein. Dus was de enige mogelijkheid nog om op een kinderlijke manier op die beesten af te springen en haar kaken hard dicht te laten klappen. Dit herhaalde ze meerde malen, zonder enig succes. De vuurvliegjes waren te snel, te klein om te vangen. Zelfs al zou ze er één vangen, dan nog zou ze het niet merken jegens hun kleine lichaampjes. Het verbaasde Aicka dat ze zo geobserdeerd kon zijn. Dat was altijd al geweest. Ze haatte vuurvliegjes, al wist ze niet waarom. Zo was het ook met familie en vrienden. Die haatte ze ook, ookal wist ze niet waarom. Zo was Aicka nou eenmaal. Ze haatte alles. Alles en iedereen. De eerste keer dat ze iets of iemand moest lief hebben, moest nog komen. Na een half uur vermoeidend naar de vuurvliegjes happen, had ze eindelijk beet. Haar hele bek zat vol met kleine, rond zoemende beestjes. Meteen spuugde Aicka de beestjes naar buiten. Nog voordat alle vliegjes verdwenen waren, hoorde ze geritsel achter haar. Met een ruk draaide ze zich om. Een norse, boze blik keek de kant van het geluid op. Ze gromde laag, maar toch vrouwelijk. Wie het ook was die haar besloot te storen, het was geen goed idee geweest.

Flutje, i know >_< Maar het is laat, dan werken mijn hersens niet helemaal.
Terug naar boven Ga naar beneden
http://memytm.deviantart.com/
Akuji
Akuji

Aantal berichten : 25
Pawprints : 4

Karakterprofiel
Roedel: ;; Never x
Leeftijd: ;; 3,8 Years x
Partner: ;; Never x

Finaly, a real wolf will appear Empty
BerichtOnderwerp: Re: Finaly, a real wolf will appear   Finaly, a real wolf will appear Emptywo jan 04, 2012 11:54 pm

Met zijn witte voorpoten over elkaar gekruist lag de reu op platte steen wat uit te rusten. Zijn puur witte ogen keken om zich heen. Woorden schoten door zijn kop heen. Vragen of hij blind was, andere die zeggen dat hij zielig was. Irritante wolven, dat waren het. Ze dachten dat hij zielig was, omdat hij een stuk van zijn oor kwijt was en een hoektand was afgebroken. Ze dachten dat hij blind was, omdat hij geen pigment in zijn ogen had. Hij was niet blind, hij was zo geboren. Zijn ogen waren nou eenmaal wit, zoals die van andere wolven geel, blauw of rood waren. Wit was ook een kleur, dus ze moesten niet zo zeiken!
Er waren geen andere wolven. Hij had er in ieder geval maar weinig meer gezien de laatste tijd. Nu vluchtte wolven vaker als ze hem zagen, dat was nou eenmaal zijn reputatie. Zo had hij zichzelf omhoog gewerkt. Overdag zou je hem weinig zien. 's Avonds des te meer. In sommige gebieden werd hij zelfs als een geest aangezien. Een grijns verscheen rond zijn lippen, terwijl hij zich op de vuurvliegjes richtte. Irritante beesten, maar het kleine beetje licht dat ze gaven was niet genoeg om hem echt te irriteren. Het zoemende geluid was echter een heel ander verhaal, daar werd hij knetter gek van. Met een grom kwam zijn witte poot van de grond af en sloeg hij de vuurvliegjes uit elkaar. Om na een paar seconde te zien dat ze zich weer hergroepeerde. Stomme beesten. Bah!
Met een soepele, zachte sprong lande de witte reu op de grond en stapte lichtvoetig door de sneeuw heen en weg te komen van deze plek. Hij bleef tussen de schaduwen van de boom staan. Zijn witte ogen waren niet te zien en zelfs zijn hele witte vacht was onzichtbaar, terwijl hij naar de wolf voor hem keek. Blijkbaar was zij, het was een teefje zo te zien, net zo geïrriteerd aan de vuurvliegjes als hij. Alleen probeerde zij ze op te eten, wat ook geen goede manier bleek te zijn. Hij grinnikte vals en liep achter haar langs. Hij wist dat daar net zo'n steen lag als de een waar hij net op had gelegen.
Hij was net op de steen gaan liggen toen hij de wolvin hoorde grommen. Laag, maar toch vrouwelijk. De reu rolde met zijn ogen en besloot er verder geen aandacht aan te besteden. "Vuurvliegjes zijn nou niet echt het beste maaltje wat je hier kan krijgen, darling," zei hij op een kalme, doch kille manier, terwijl zijn spierwitte ogen zich op haar blauwe ogen richtte.
Terug naar boven Ga naar beneden
Aicka
Aicka

Aantal berichten : 492
Pawprints : 46
Naam : Roomzeltjuh :')
Leeftijd : 25

Karakterprofiel
Roedel: ||NO||
Leeftijd: ||3 years||
Partner: ||remain strong||

Finaly, a real wolf will appear Empty
BerichtOnderwerp: Re: Finaly, a real wolf will appear   Finaly, a real wolf will appear Emptydo jan 05, 2012 12:35 am

Aicka keek recht in de spierwitte ogen van de witte reu. Ze kon geen pigment ontdekken in zijn ogen. Misschien kwam het door de nacht, het donker wat het onmogelijk maakte om de ogen goed te zien. Misschien zagen haar ogen er ook wel zo uit in het licht van de maan. De zwarte teef richte haar blik enkele seconden op de blauwe hemel, maar liet de grommende toon niet zakken. Toen haar blauwe ogen die van de witte reu weer raakte, sprak hij enkele kille woorden. "Vuurvliegjes zijn nou niet echt het beste maaltje wat je hier kan krijgen, darling." Aicka liet haar oren verder op haar schedelplaat zakken en kneep haar ogen tot spleetjes. Haar grommen nam af, maar niet van harte. Aicka had door dat het geen zin had bij deze reu. Ze liet haar donker blauwe ogen over zijn gehele lichaam glijden. De witte reu had, zoals ze al eerder had opgemerkt, witte ogen. Witte ogen waren ongewoon. De enige wolven met witte ogen die Aicka kende, die waren blind. Het donker kon soms bedriegend zijn. Het was niet altijd je beste vriend. Soms was het je ergste vijand. De afgebroken hoektand die de reu met zich meedroeg was ook niet geheel onopvallend. Het zag ernaar uit dat deze wolf wist hoe hij moest vechten. Aicka zou goed op moeten passen in de buurt van de reu. Tijdens een gevecht zou ze het misschien niet eens van hem winnen. Dus waren woorden op dit moment haar beste wapen, besloot ze. Ook was er duidelijk een grote scheur te zien in zijn oor. Als Aicka een poedel was geweest, was ze zeker onder de indruk. Nu? Nu totaal niet. Aicka kende geen angst. Ze had geen angst. Angst bestond niet in haar leven.
"Ach, schat van me. Hoe weet jij dat nou, als je ze nog nooit geproefd hebt? Misschien zitten ze wel vol met vitamine die je sterker en slimmer maken," zei Aicka. Ze keek hem met een valse glimlach aan, maar als je in haar ogen keek zag je de haat en vuur opbloeien. De witte reu had niet bepaald een goede eerst indruk op haar gemaakt. Totaal niet zelfs. Welliswaar liet ze haar oren niet meer plat op haar schedelplaat liggen. Quasi aardig liet ze zich op de grond vallen en ging ze recht voor de reu zitten. Met dezelfde, verleidelijke glimlach keek ze de reu aan. "Wat doe je hier eigenlijk? Mij vervelen? Als dat inderdaad je doel was, het is je gelukt. Dankjewel," Zei Aicka in eerste instantie met een quasi vriendelijk glimlach zijn richting op. Al vlak daarna liet ze de glimlach varen en keek ze met half dichteknepen ogen en een verwrongen grijns de richting van de reu op. Met een zwaai van haar staart stond ze op en deed ze nog een stap richting de reu. "Vertel me je naam eens, o mysterieuse, superieure reu." Half grinnekend deed Aicka weer een stap naar achteren. Met haar staart tussen haar poten ging ze weer zitten en keek ze de reu nors aan. Wachtend op antwoord.
Terug naar boven Ga naar beneden
http://memytm.deviantart.com/
Akuji
Akuji

Aantal berichten : 25
Pawprints : 4

Karakterprofiel
Roedel: ;; Never x
Leeftijd: ;; 3,8 Years x
Partner: ;; Never x

Finaly, a real wolf will appear Empty
BerichtOnderwerp: Re: Finaly, a real wolf will appear   Finaly, a real wolf will appear Emptydo jan 05, 2012 1:09 am

De reactie van de wolvin alleen al was kostelijk. Al leek ze zich niet echt bedreigt te voelen, niet dat dat zijn doel was, maar ach. Het was altijd leuk om andere bang te maken. Zijn uiterlijk hielp daar nou eenmaal goed bij, maar daar kon hij weinig aan doen. Zo was hij geboren en zo zou hij sterven, dat was nou eenmaal een feit. "Ach, schat van me. Hoe weet jij dat nou, als je ze nog nooit geproefd hebt? Misschien zitten ze wel vol met vitamine die je sterker en slimmer maken," Hij grinnikte eventjes over deze opmerking. Dacht ze hem te kunnen overtuigen? Nevâh, dan moest ze echt wat beters in huis hebben. Hij grijnsde enkel en alleen maar terwijl hij haar recht aankeek. "Wie zegt dat ik ze nooit heb gegeten? Lieverd, ik heb er een maand lang op geleefd," Hij keek haar in d'r ogen aan, het vuur en de haat die hij zag branden deed hem goed. Dit was wel een wolvin waar hij zich aan kon meten en dat was lang geleden. Aangezien hij niet vaak gesprekken voerde, stelletje angst hazen dat was het enige wat hij te zien kreeg. Meer niet, iedereen leek bang voor hem te zijn. Blah.
"Wat doe je hier eigenlijk? Mij vervelen? Als dat inderdaad je doel was, het is je gelukt. Dankjewel," Zijn witte ogen staarde verveeld voor zich uit. "Niet echt. Ik kwam hier langs toen ik je droog naar die vuurvliegjes zag happen," zei hij verveeld. Hij keek eventjes weg, te verveeld om dit gesprek nog langer aan de gang te houden. Saai gesprek, val in slaap. Er moest eens wat spanning in worden gebracht.
En op commando schoot er opeens een bliksemschicht door de lucht, die zijn witte vacht en witte ogen deed oplichten, en daarna insloeg op een boom. "Oké," mompelde hij kalmpjes. "Vertel me je naam eens, o mysterieuze, superieure reu," Ze deed een stap naar achter toe. Hij keek over de wolvin heen, voordat hij antwoord gaf. Het vuur, veroorzaakt door de bliksem, begon zich snel te verspreiden. "De naam is Akuji," zei hij kalm. "En wie mag deze dame dan wel niet zijn?"

Oké, kud post xD
Terug naar boven Ga naar beneden
Aicka
Aicka

Aantal berichten : 492
Pawprints : 46
Naam : Roomzeltjuh :')
Leeftijd : 25

Karakterprofiel
Roedel: ||NO||
Leeftijd: ||3 years||
Partner: ||remain strong||

Finaly, a real wolf will appear Empty
BerichtOnderwerp: Re: Finaly, a real wolf will appear   Finaly, a real wolf will appear Emptyza jan 07, 2012 6:16 am

Aicka keek naar de grijnzende wolf, die haar voorgaande opmerking duidelijk stom vond. Aicka schonk er geen aandacht aan, maar luisterde wel naar wat deze reu te zeggen had. "Wie zegt dat ik ze nooit heb gegeten? Lieverd, ik heb er een maand lang op geleefd," De reu keek haar in haar ogen aan. Het maakte Aicka totaal niet bang. Zelfverzekerd keek ze recht terug in zijn witte ogen. Het leek haar een beetje een opschepperige reu, niet eentje waar ze snel vrienden mee zou worden. Zijn geaardheid leek slecht te zijn, maar dit betekende niet dat ze met hem om moest kunnen gaan, zoals veel wolven dachten. Je had van die wolven die dachten dat je met iedereen om moest gaan die hetzelfde idee hadden als jij, dus goed, neutraal of slecht waren. Maar vooral met slechte wolven ging dit niet zo. En met Aicka dus ook niet. Dat ze sowieso al praatte met deze reu, ze stond bijna versteld van zichzelf dat ze de reu nog niet in zijn nekvel had gebeten. ”Niet echt,” begon het antwoord op haar iet wat retorische vraag. ”Ik kwam hier langs toen ik je droog naar die vuurvliegjes zag happen.” Geïrriteerd trok het teefje haar kop schuin en staarde naar de reu voor zich. ”Andere wolven bekijken terwijl ze vliegjes happen, ik zal de lol daar nooit van inzien,” snauwde ze hem toe. ”Alsof ik ga kijken naar jou terwijl jij je over een of ander prooi zit te verschransen.” Oké, ze moest toegeven dat het er vast apart had uitgezien hoe ze naar die vliegjes zat te happen, maar zelf wilde ze dit natuurlijk niet toegeven.
Aicka had wel gemerkt dat de reu het gesprek ook niet zo zag zitten. Hij leek erg verveeld te zijn, wat automatisch zorgde voor een negatieve houding bij zichzelf. Als hij hier geen moeite in wilde stoppen, wat deed zij hier dan nog? Ze kon net zo goed betere dingen gaan doen, zoals andere wolven pesten die niet zo’n bek tegen haar op zouden zetten. Een zucht verliet haar mond toen ze bedacht dat ze haar tijd hier aan het verspillen was. Plots schoot er een flits door de lucht die het donkere gebied voor eventjes op deed lichten. Zo ook lichtten de vachten van beide wolven op in het prachtige licht van de bliksem. Een oorverdovende klap volgde, en Aicka dwong zichzelf geen spier te verrekken, hoewel ze zich van binnen een beetje paniekerig voelde. Onweer had ze nooit prettig gevonden, al van jongs af aan had ze er een hekel aan gehad. De kalme stem van de reu haalde haar uit haar gedachten. ”De naam is Akuji. En wie mag deze dame dan wel niet zijn?” Het teefje kon het niet laten om zich een beetje gevleid te voelen ook al wist ze dat de reu dit vast en zeker sarcastisch of zelfs spottend had bedoeld. Geef maar toe, welk teefje zou zich niet gevleid voelen wanneer ze werden aangesproken met ‘dame’? ”Aicka,” antwoordde ze kort. ”Mijn naam is Aicka.” Onthoud deze maar goed, dacht ze er achteraan, maar deze woorden sprak ze niet uit. Het zou haar toch niet lukken om Akuji te intimideren met haar grootte, haar scherpe klauwen en haar snauwende woorden. Ze hield haar ogen gericht op het kleurloze paar van de reu, maar zag iets anders. Zijn ogen leken een oranjeachtige gloed te hebben gekregen. Ze kneep haar ogen samen. Huh, maar dat kon toch helemaal niet? Ineens drong een scherpe, smerige geur haar neusgaten binnen. De geur leek verdacht veel op die van verbrand hout. Een lichtje in Aicka’s kop ging branden. De bliksem was ingeslagen en had vuur veroorzaakt! Met een ruk draaide ze zich om en haar gedachte werd bevestigd. Een groot vuur was achter haar tot stand gekomen en breidde zich met hoge snelheid uit. Geschrokken deed het teefje een paar stappen naar achteren en merkte al snel dat ze haar achterste tegen Akuji aan duwde. Met een grom draaide ze zich om en keek boos in de ogen van de reu alsof het zijn schuld was. Maar tijd om een blaffende opmerking in haar voordeel te maken had ze niet. Vuur… Het was ook niet een van haar meest favoriete dingen. Hoewel ze zelf erg vurig was qua karakter, vond ze het échte vuur maar niks. De angst probeerde ze zoveel mogelijk te verbergen door haar gezicht in een strakke plooi te houden. Ze deed nog een aantal passen om de reu heen zodat hij nu tussen haar en het vuur in stond. ”Wat doet dat daar nou weer?” gromde ze, hoewel ze zelf erg bewust was van de onintelligente vraag. Hoe moest ze zich anders een houding kunnen geven? Ze kon moeilijk wegrennen. Nee, dan stond ze meteen bekend als het poedeltje van Feralis. Wat moest ze nou doen?

Terug naar boven Ga naar beneden
http://memytm.deviantart.com/
Gesponsorde inhoud



Finaly, a real wolf will appear Empty
BerichtOnderwerp: Re: Finaly, a real wolf will appear   Finaly, a real wolf will appear Empty

Terug naar boven Ga naar beneden
 

Finaly, a real wolf will appear

Vorige onderwerp Volgende onderwerp Terug naar boven 
Pagina 1 van 1

 Soortgelijke onderwerpen

-
» De Wolf Boven Mij
» Wolf Manipulation
» [Gezocht] Wolf
» Muziek die bij je wolf past.
» Pawprint Store :: De Ethiopische wolf

Permissies van dit forum:Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum
Feralis :: West :: Moonsong Waters-