Nunca had meteen ja genikt en was al voor uit gegaan, ''Kom je, C?'' had ze toen nog gezegd en zo vertrok ze naar het Wasapsha Forest, daar was ze eigenlijk maar 2 keren is geweest. Bij de rond leiding en nog vlak voordat ze C had ontmoet, gisteren namelijk. En nu mocht zij hem rond leiden! Zij, een nieuw vers lid, mocht een nog nieuwer lid rondleiden in het Wapasha Forest. Oké, ze waren er! Nog enkele stappen en ze stonden in het gebied van The Ofiara. ''We zijn er!'' zei ze meteen en ze ging meteen naar de burcht, een open plaats tussen de bomen in. Van 20 meter doorsnee. Er was een omgevallen boomstam, daar stond Matsui gister op te huilen. ''Dit is eigenlijk een beetje ons kamp'' ze ging verder, ''We slapen en eten hier'' ''En we gaan verder'' ze ging weer vooruit, haar staart zwiepte vrolijk. Ze kwamen bij een oud hol aan, het was al een beetje ingestort, maar best wel groot. ''Dit kwam ik gister tegen toen ik rond ging kijken'' Ze ging er in, ''Best wel mooi'' ''Maar erg...Stoffig'' ze sprong er weer uit en knipperde met haar ogen, stom zand. ''Volgende'' en ze gingen naar het volgende iets, wat bestond uit drie rosten bij elkaar in een cirkel. ''Mooi iets'' ''Begrijp het nut er niet van, waarschijnlijk door die gekke wezens gemaakt, waarvan ik de naam kwijt ben'' Nunca draaide zich om, ''In de zomer is het mooier, durf ik te wedden'' ''Wil je nog iets zien'' meer wist ze niet. ''Wat er is voor mij niks nieuws meer'' ''En we hebben alle details al gehad'' ''En ik ben erg slecht in rondleiden'' ze ging zitten en wachtte rustig af.

''Kom je, C?'' vroeg Nunca."Ja" zei C, en volgde Nunca naar wat het Wapasha forest werd genoemd. Na een tijdje zag hij een open plaats in de verte. ''We zijn er!'' zei Nunca en ze liep meteen naar de open plaats. ''Dit is eigenlijk een beetje ons kamp'' C keek om zich heen. Het was een grote open plaats. ''We slapen en eten hier'' C knikte ''En we gaan verder'' zei ze. C volgde haar. Nunca leek enthousiast, waarschijnelijk omdat hij zich bij de roedel had aangesloten. Toen kwamen ze bij een oud hol aan. ''Dit kwam ik gister tegen toen ik rond ging kijken'' zei Nunca en ging erin. C volgde haar. Het was inderdaad een oud hol, met af en toe een scheur in het plafond. "Best wel mooi, maar erg...Stoffig'' C schraapte met zijn poot over de grond. Er dwarrelde allemaal stof op. Het was inderdaad er stoffig.Ze ging weer uit het hol. C volgde haar ''Volgende'' zei Nunca, en ze liep weer verder. Ze kwamen aan bij 3 rotsen die in een cirkel stonden. ''Mooi iets, Begrijp het nut er niet van, waarschijnlijk door die gekke wezens gemaakt, waarvan ik de naam kwijt ben'' Nunca draaide zich om ''In de zomer is het mooier, durf ik te wedden'' C knikte. Hij wist wel wat die wezens waren. Hij had er al meer gezien tijdens zijn reizen, en er veel over gehoord. "Mensen" zei C. ''Wil je nog iets zien, Want er is voor mij niks nieuws meer, En we hebben alle details al gehad en ik ben erg slecht in rondleiden'' zei Nunca.'' zei Nunca ze. C dacht even na. "ummm...nee dat ik denk het niet." C zag dat Nunca ging zitten en volgde haar voorbeeld. "Ik vond het juist wel een goede rondleiding Nunca, je bent erg goed erin. Dus zo slecht ben je nou ook weer niet" zei C met een knipoog. Toen dacht C na over het feit dat hij zo gemakkelijk in de roedel was opgenomen. Niet te geloven dat hij al zo snel in een roedel zat! Dit vergrootte zeker zijn kans om zijn geheugen terug te vinden.