PortalIndexZoekenLaatste afbeeldingenWhen the rain is blowing in my face... InfovrWhen the rain is blowing in my face... RoedelsRegistrerenInloggen

Deel | 
 

 When the rain is blowing in my face...

Vorige onderwerp Volgende onderwerp Ga naar beneden 
AuteurBericht
Taiga
Taiga

Aantal berichten : 128
Pawprints : 19
Naam : Maartje
Leeftijd : 26

Karakterprofiel
Roedel: I live on my Own.
Leeftijd: 1,4 jaar.
Partner: My sealed heart need some love.

When the rain is blowing in my face... Empty
BerichtOnderwerp: When the rain is blowing in my face...   When the rain is blowing in my face... Emptydo jan 19, 2012 11:06 am

In een rustige loop paradeerde een witte wolf over een vlakte. De donderende wolken in de grauwe hemel voorspelden waarschijnlijk niets goeds. Een hevige flits doorbrak de lucht, gevolgd door een bulderend geluid wat in verschillende richtingen echoden. Wat onrustig keek Taiga om zich heen. Ze moest maar snel een schuilplaats vinden voordat het ook nog begon te regenen. Er waren weinig dingen die ze echt haatte, maar één daarvan was water. Sowieso water. Haar rughaar rees langzaam op. Ach, ze zou toch nat worden waarschijnlijk. Ze versnelde haar pas wat, en keek om haar heen voor een geschikte schuilplaats. Als die er was hier.. Een klein druppeltje viel plotseling uit de hemel, en belandde op haar neus. De wind rees haar vacht op. O gawd.. Hier kwam het. Duizenden druppels volgenden die ene kleine uit de donkere hemel. Taiga kneep haar ogen half dicht voor een beter beeld. Inmiddels al hard rennend keek ze uit voor een plek terwijl haar vacht langzaam doordrenkte. Daar, 200 meter van haar vandaan was een kleine grot te zien. Nouja, klein. Er had waarschijnlijk vroeger een beer gewoond. De geur was al bijna helemaal weg, maar hing hier en daar nog heel zwak rond.
Druipend zat ze daar dan. De wolvin hijgde kort, en keek naar buiten. Hier zat ze voorlopig droog en veilig. Ze stond opnieuw op, en schudde zich flink uit. De regen had haar neus in de war gebracht. Sommige geuren was gewoon even niet te ruiken. Tot ze zich plotseling stil hield. Een andere aanwezigheid was duidelijk te voelen. Geluidloos ging de wolvin weer zitten, een keek heel langzaam naar de andere kant van het grotje. Hoe kon ze dat nou niet gezien hebben? Want aan de andere kant zat nog een wolf; haar recht aan te kijken.

[Opêh voor iedereen :}]
Terug naar boven Ga naar beneden
Scrum
Scrum

Aantal berichten : 15
Pawprints : 12

Karakterprofiel
Roedel: Maybe, someday I shall join a crew again
Leeftijd: 2,3 Years
Partner: Don't need a mate

When the rain is blowing in my face... Empty
BerichtOnderwerp: Re: When the rain is blowing in my face...   When the rain is blowing in my face... Emptyvr jan 20, 2012 10:02 am

De donkere wolken die boven het gebied hingen verspelde niet veel goeds. De zwarte reu die naar de wolken keek bedacht zich dat het maar eens tijd werd om opzoek te gaan naar een schuilplaats, anders zou hij straks nat geregend worden. Niet dat het hem veel uitmaakte. Hij was nat zijn wel gewend. Uit het gebied wat hij vandaan kwam regende het bijna 24/7, dus dan was dit niet veel nieuws.
Zijn blauwe ogen gleden over het gebied om hem heen. Er was maar weinig levendigheid in dit gedeelte te vinden. Misschien door het aankomende slechte weer, misschien omdat hij hier op het verkeerde moment was. Who shall know. Er was niemand, that's the point.

Verveeld dwaalde de zwarte reu door het gebied heen. Een lichtflits deed zijn blauwe ogen oplichten, terwijl zijn zwarte vacht voor een tel zichtbaar werd. Even was ook te zien dat er een hap uit zijn oor was genomen. Damn that crow.
Regen tikte op zijn vacht, druppelde uit de bomen en werd door de grond opgezogen. In de verte had hij een schuilplaats opgemerkt, daar zou hij even blijven schuilen tot het weer wat was opgeklaard.
Scrum liep de grot in, verschool zichzelf in de donkerste gedeeltes van de grot en schudde zichzelf uit. Hij had geluk dat dit weer en zijn natte vacht zijn geur verdoezelde. Maar alleen had hij zo ook niet opgemerkt dat er nog een wolf binnen kwam. Een wit teefje ditmaal, jonger dan dat hij was. Ze had hem niet door, gelukkig maar. Hij hielt zijn adem in en verborg zich zo goed mogelijk in de duisternis.
Opeens werden twee kijkers op hem gericht, zijn blauwe ogen staarde terug. "Wie ben jij?" vroeg hij koel, zonder ook maar iets van zijn lichaam prijs te geven. Enkel zijn blauwe ogen, die oplichtte in het licht van de bliksem, waren af en toe zichtbaar.
Terug naar boven Ga naar beneden
Taiga
Taiga

Aantal berichten : 128
Pawprints : 19
Naam : Maartje
Leeftijd : 26

Karakterprofiel
Roedel: I live on my Own.
Leeftijd: 1,4 jaar.
Partner: My sealed heart need some love.

When the rain is blowing in my face... Empty
BerichtOnderwerp: Re: When the rain is blowing in my face...   When the rain is blowing in my face... Emptyza jan 21, 2012 10:24 am

Langzaam ging Taiga zitten. Terwijl een hevige bliksemflits de grot verlichtte werden er opnieuw twee blauwe ogen zichtbaar. Ze keken beide strak haar kant op. Zelfs niet als de grot voor een fractie van een seconde werd verlicht zag je een lichaam van een wolf of misschien wel een ander dier. Maar het was wolf; een reu, dat rook ze meteen. Wat wantrouwend stond ze op, zette één achterpoot een stapje naar achteren, en bleef gespannen staan. Waarom kwam hij niet gewoon tevoorschijn in plaats van te blijven staren? 'Wie ben jij?' Vroeg de reu koeltjes. Nog steeds was er niets te zien behalve zijn ogen die af en toe oplichtte in een flits. 'Dat zou ik dan ook wel van jou willen weten,' Hijgde ze zachtjes. Een sterke bries wind waaide door de ingang van de grot waardoor haar vacht kort opwaaide. Taiga ging al wat meer ontspannen staan. 'Maargoed, om niet moeilijk te doen; ik ben Taiga.' Haar stem klonk zelfverzekerd, niet al te onderdanig. Door haar verleden was ze erachter gekomen om niet al te onderdanig te reageren. Dat kon in hele sommige gevallen gevolgen hebben. Ze kneep haar geel-bruine ogen wat meer samen. Haar gespannen houding zakte op een of andere manier steeds meer weg. Langzaam ging ze weer zitten, en sloeg haar witte staart om haar poten. Ze was voor een wolf behoorlijk klein, nu ze ging zitten was dat nog erger. Nu maar hopen dat de verborgen reu straks tevoorschijn zou komen. Nah, vast wel. 'Zeg eens, wie ben jij dan?' Haar stem klonk kalmer en zelfverzekerder dan ze had gewild. Gawd, nu klonk het weer zo bazig. Een flits verlichtte de grot weer, gevolgd door een geweldige donder. De donderwolk hing waarschijnlijk recht boven hen, great. Hopelijk was deze bui snel voorbij..

[Moet nog een beetje inkomen om met wolven de Rpg'en :} ]
Terug naar boven Ga naar beneden
Gesponsorde inhoud



When the rain is blowing in my face... Empty
BerichtOnderwerp: Re: When the rain is blowing in my face...   When the rain is blowing in my face... Empty

Terug naar boven Ga naar beneden
 

When the rain is blowing in my face...

Vorige onderwerp Volgende onderwerp Terug naar boven 
Pagina 1 van 1

Permissies van dit forum:Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum
Feralis :: West :: Moonsong Waters-