PortalIndexZoekenLaatste afbeeldingenA new life... InfovrA new life... RoedelsRegistrerenInloggen

Deel | 
 

 A new life...

Vorige onderwerp Volgende onderwerp Ga naar beneden 
AuteurBericht
Luna
Luna

Aantal berichten : 165
Pawprints : 39
Naam : Evelien
Leeftijd : 28

Karakterprofiel
Roedel: SwiftPaw Tribe
Leeftijd: 6 months
Partner: Nobody wants me ...

A new life... Empty
BerichtOnderwerp: A new life...   A new life... Emptywo jan 04, 2012 12:05 am

Het jonge moervosje kwam het gebied binnengewandeld, ze had niet veel fut meer aangezien ze al een paar dagen niets meer had gegeten. Zeker nu dat het winter was waren de prooidieren heel schaars geworden, zelfs een konijn was ze al lang niet meer tegengekomen.
Uitgeput van de lange tocht naar hier zette ze nog een paar stappen totdat ze een grote omgevallen boomstronk tegenkwam die groot genoeg was om onder te rusten, langzaam krulde ze zichzelf op totdat er alleen maar een oranje bolletje lag. Luna’s ogen vielen langzaam dicht en snel was ze verzonken in een diepe slaap. De uren volgen voorbij, toen ze terug wakker werd was het al middag en begon ze toch honger te krijgen. Het oranje bolletje vacht stond op en rekte zich uit, een lange geeuw ontsnapte uit haar mond, ze had heerlijk geslapen.
Langzaam maar zeker hoorde ze geritsel in de bladeren, heel voorzichtig zette ze haar zwarte poten neer in de sneeuw, al haar zintuigen stonden op scherp.
Zo snel als een adder die zijn prooi doodde schoot ze naar voren, toen ze haar tanden in het zachte vlees zetten, maakte haar hart een sprongetje, eindelijk had ze iets gevonden om te eten. De doodde muis viel op de grond toen Luna achter haar een takje hoorde breken, langzaam maar zeker draaide ze haar om, ze keek de onbekende aan met haar bruine ogen, toch ontsnapte er een vriendelijke “Hallo?” uit haar mond.
Terug naar boven Ga naar beneden
Yurii
Yurii

Aantal berichten : 146
Pawprints : 34
Naam : Lizard
Leeftijd : 27

Karakterprofiel
Roedel: The Outsiders
Leeftijd: 2 year 7 months
Partner: Try me

A new life... Empty
BerichtOnderwerp: Re: A new life...   A new life... Emptywo jan 04, 2012 2:49 am

Zijn sterke poten hadden hem door de bergen geleid. Nu was hij aangekomen in een soort van dal. Een rivier, die nu bedekt werd door een laag ijs, stroomde erdoor. Het landschap was ook hier bedekt met een dikke laag sneeuw. Die sneeuw protesteerde onder zijn gewicht. Yurii keek in het rond. Voordeel aan die witte sneeuw was dat je onmiddellijk opmerkte als iemand in de buurt was. Datzelfde gold natuurlijk ook voor hem. Met zijn donkere vachtkleur werd hij natuurlijk makkelijk opgemerkt. Vijandelijke scouts zouden geen moeite hebben om hem terug te vinden. Daarom was hij op zoek naar een plek om zich te verschuilen. Hij had de Russische achtervolgers uitgeschakelt, maar het kon natuurlijk altijd dat ze nieuwe units naar Feralis stuurden. Hopelijk had hij tegen die tijd een paar vrienden gemaakt. Dat was niet zo'n gemakkelijke opgave. Yurii vertrouwde nooit snel andere wolven, laat staan dat hij er vriendschap mee sloot. Nee, vriendschap was gebaseerd op wederzijds vertrouwen. Hij kon niet zomaar iemand vertrouwen, en informatie over zichzelf geven was ook iets wat absoluut niet kon. Informatie krijgen, geen informatie geven. Dat was iets wat er bij hem ingehamerd was geweest.

Zijn ogen gleden over het sneeuwtapijt vlak voor hem. Pootstappen waren duidelijk te zien voor een geoefend oog als het zijne. Geen wolf, iets dat stukken kleiner was dan dat. Vos, waarschijnlijk. Of een das, kon ook natuurlijk. Het was iets wat Nikolai veel beter kon. Het was interessant om te weten wat je achtervolgde, of door wat je achtervolgd werd. Aan het spoor te zien was het er maar een. Yurii was niet groot, maar een vos kon hij wel aan. Een das was een ander geval. Die dieren waren sterker dan je zou denken. Plots hoorde hij een heleboel gekraak in de struiken voor hem. Zijn goudgele ogen vonden een rood-oranje gedaante tussen de takken. Ze ving net een muis. Yurii was van plan om zich om te draaien en weg te gaan voor hij opgemerkt was, maar het was te laat. Het vosje draaide zich naar hem toe en keek hem in zijn ogen. “Hallo?” Klonk er vriendelijk. Yurii snoof en ging zitten. Hij bekeek het vosje enkele minuten in stilte. Ze zag er erg mager uit. Kwam vast omdat er heel weinig prooi te vinden was voor haar. Hij kon makkelijk een iets groter dier neerhalen. "Hallo terug", Zei hij, in een poging vriendelijk te klinken. Hij was zich bewust van zijn Russische accent, maar daar trok hij zich niets van aan. Hij was trots op zijn afkomst en hij zou nooit proberen daar iets aan te veranderen.
Terug naar boven Ga naar beneden
Luna
Luna

Aantal berichten : 165
Pawprints : 39
Naam : Evelien
Leeftijd : 28

Karakterprofiel
Roedel: SwiftPaw Tribe
Leeftijd: 6 months
Partner: Nobody wants me ...

A new life... Empty
BerichtOnderwerp: Re: A new life...   A new life... Emptywo jan 04, 2012 7:09 am

De wolf die voor haar stond was een zwart-bruine reu, hij antwoorde heel vriendelijk “Hallo terug” Luna’s dag kon al niet meer stuk gaan nu er iemand hallo had gezegd. Haar maag begon te grommen en voor haar poten lag haar verleidelijke prooi, ze wist als ze zou gaan eten was ze minder beschermd en kon ze niet zien wat de reu zou doen, dus besloot ze nog even te wachten met eten.
“Kan ik je misschien met iets helpen?” vroeg ze, waarom zou je iemand storen die net aan een maaltijd wou beginnen? Ze had anders wel grote honger, ze kon er niet aan weerstaan maar haar brein was in gevecht met haar maag, ze nam de kleine muis in haar mond en ging liggen, maar haar blik bleef op de onbekende wolf rustten terwijl ze haar snuit in het warme vlees stak.
Ze scheurde een stuk vlees van de prooi en schrokte het binnen, haar maag was terug gevuld en ze voelde de energie van de kleine beestje door haar aderen vloeien. Het enige wat er nu nog voor haar poten lag aren een paar botjes en de schedel van het beestje. Voldaan ging ze zitten, haar tong ging over haar lippen om het overgebleven bloed van haar mond te lekken. “Sorry voor dat, ik moest eten.” Zei ze verontschuldigend tegen de reu. Haar blik bleef rustten op de reu, wachtend op antwoord.

[sorry, kort]
Terug naar boven Ga naar beneden
Yurii
Yurii

Aantal berichten : 146
Pawprints : 34
Naam : Lizard
Leeftijd : 27

Karakterprofiel
Roedel: The Outsiders
Leeftijd: 2 year 7 months
Partner: Try me

A new life... Empty
BerichtOnderwerp: Re: A new life...   A new life... Emptydo jan 05, 2012 11:25 am

Het kwam net iets te laat in hem op dat ze vast honger had, en dat ze het niet zag zitten om te eten terwijl hij hier zat. Hij snoof even kort, zichzelf bestraffend om zijn eigen idiootheid. Niet echt een slimme zet. Had hij maar beter opgelet. Deze fouten, zelfs deze kleine details, mochten niet voorkomen. Ergens had hij gefaald, maar hij zette zich er over. Deze fout was niet zo zwaar, niemand zou hem ervoor straffen. Toch? “Kan ik je misschien met iets helpen?” Vroeg de vos voor hem. Even keek hij haar bedenkelijk aan. Kon ze dat? Eigenlijk was deze ontmoeting zoals al die andere. Even praten, geen informatie geven, onmiddellijk weer vergeten en uit het geheugen gewist. Een wolf als hij kon het zich niet veroorloven om vrienden te hebben. Vrienden konden in een moment vijanden worden. Het was onmogelijk voor een andere wolf -of een ander dier- om tegen hem te liegen. Hij had ze door. Hij leek wel een zesde zintuig te hebben. Dat had Nikolai ook altijd tegen hem gezegd. Stel nu dat een wolf iets voor hem achter hield. Hij zou het eerst los proberen te krijgen, en als dat niet lukte... Dan verdween hij gewoon. "Niet echt. Ik kwam gewoon langs, en toen merkte jij me op. Ik kon je toch moeilijk negeren en weglopen?" Glimlachte hij.

Het vosje bleek toch teveel honger te hebben. Ze at haar prooi op. Yurii bleef stil zitten, zodat ze niet zou schrikken van een onverwachte beweging. Niet dat hij iets te vrezen had van een klein schepseltje als zij, maar haar tanden zagen er behoorlijk scherp uit. Hij wist zeker dat ze gericht kon bijten. Als klein wezentje moest je op de een of andere manier toch van je af kunnen bijten, toch? “Sorry voor dat, ik moest eten.” Zei ze. Yurii grijnsde scheef. Het was vast moeilijk voor haar soort om prooi te vinden. "Maakt niet uit", Zei hij daarom. "Wat is jouw naam?" Informatie vragen was gevaarlijk, zeker op deze manier. Als ze ook maar een beetje normaal was, wat ze zeker was, zou ze zijn naam vragen ook. Dan had hij twee opties. Liegen of de waarheid spreken. Misschien was ze wel te vertrouwen. Hij zag niet in hoe ze banden kon hebben met zijn geboortegebied. Vossen werden er makkelijker vermoord, net zoals al de andere dieren die kleiner waren dan de wolven die er leefden. Dus misschien kon hij zijn naam wel zeggen, als ze er om vroeg. Voor deze ene keer.
Terug naar boven Ga naar beneden
Luna
Luna

Aantal berichten : 165
Pawprints : 39
Naam : Evelien
Leeftijd : 28

Karakterprofiel
Roedel: SwiftPaw Tribe
Leeftijd: 6 months
Partner: Nobody wants me ...

A new life... Empty
BerichtOnderwerp: Re: A new life...   A new life... Emptyvr jan 06, 2012 12:16 am

De zwarte reu antwoordde niet direct toen Luna vroeg of ze hem kon helpen met iets “"Niet echt. Ik kwam gewoon langs, en toen merkte jij me op. Ik kon je toch moeilijk negeren en weglopen?" zo luidde zijn antwoord, hij had wel gelijk het zou gewoon onbeleefd zijn om iemand te negeren als je wist dat je toch gezien was. “Ja, dat zou wel ietsje onbeleefd zijn..” Toen die zin eruit kwam speelde er een kleine glimlach op haar zwarte lippen, ze was blij dat hij haar niet had genegeerd eindelijk iemand die haar zag staan en haar niet uitlachte.
De warme maaltijd die ze net had verorberd vulde haar hart met blijdschap, haar dag kon niet meer stuk! Nadat haar prooi op was kwam die zo bekende vraag “Wat is jouw naam?” Cliché, dacht Luna maar toch gaf ze antwoord “De naam is Luna, en die van jou?” als zij haar naam gaf verwachtte ze wel iets terug, misschien een naam?
De jonge vos kon uitmaken dat hij met iets in de koop zat, het was af te lezen van zijn gezicht maar uit beleefdheid besloot ze om er niet naar te vragen. De sneeuw onder haar zwarte laarzen knisperde toen ze ging staan, met haar poot verzamelde ze de overgebleven botjes van het kadaver en deed ze er een hoopje sneeuw over, zo had het beestje toch nog iets van begrafenis.
Stiekem hoopte ze dat de winter snel voorbij zou zijn, dan zou er wat meer prooi zijn en was het niet zo koud. De lucht boven haar klaarde op toen het zonnetje erdoor kwam en de warmte op haar rug scheen, “Waar kom jij vandaan, ben je van hier in Feralis?” vroeg ze nieuwsgierig, haar kleine oogjes boorden zich in die van de zwarte reu, maar niet voor lang, snel wendde ze haar blik terug af. Voor een moment lang keek ze naar de sneeuw, even dacht ze iets te zien in de struiken. Heel voorzichtig liep ze naar de struik, en baf, weeral was ze met haar snuit in de koude sneeuw beland. Vermoeide en beschaamd liep ze terug naar de reu, snel verantwoordde ze zichzelf. “Ik dacht iets te zien…niet dus…” zei ze, gelukkig kon je niet zien wanneer een vos bloosde anders zou ze zo rood als een tomaat geweest zijn.
Terug naar boven Ga naar beneden
Gesponsorde inhoud



A new life... Empty
BerichtOnderwerp: Re: A new life...   A new life... Empty

Terug naar boven Ga naar beneden
 

A new life...

Vorige onderwerp Volgende onderwerp Terug naar boven 
Pagina 1 van 1

 Soortgelijke onderwerpen

-
» New day, new life.

Permissies van dit forum:Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum
Feralis :: North :: Lunar Alley-