PortalIndexZoekenLaatste afbeeldingenForever Faithless. InfovrForever Faithless. RoedelsRegistrerenInloggen

Deel | 
 

 Forever Faithless.

Vorige onderwerp Volgende onderwerp Ga naar beneden 
AuteurBericht
Mort
Mort

Aantal berichten : 246
Pawprints : 70
Naam : KAASKOP.
Leeftijd : 27

Karakterprofiel
Roedel: Sang Real. || Farkas.
Leeftijd: Sir For You.
Partner: Do You Mind If I Take a BITE?

Forever Faithless. Empty
BerichtOnderwerp: Forever Faithless.   Forever Faithless. Emptydi jan 03, 2012 4:48 am



|| Mort ||

Poten raakten de vochtige bladeren aan die waren gedrenkt in de ochtenddauw. Heel voorzichtig, alsof hij bang was dat ze zouden breken onder het gewicht van zijn lichaam. Zijn ogen waren geconcentreerd op iets voor hem. Een hert met een kind dat vrolijk rond stapte. De helder blauwe ogen waren gefocust op het jong, dat zich met een wiebelend staartje steeds verder van zijn moeder verwijderde. Even stopte de wit gekleurde Mort, bang dat hij haar op zou merken als hij nog een stap zette. Hij hield zijn adem in en wachtte af. Een klein briesje waaide zijn kant op, waardoor de geur van het jong en haar moeder versterkt werd. De bomen bewogen onder de wind die de andere richting op ging waaien en het hele schouwspel zou veranderen. De moeder merkte het als eerste op, maar het jong te laat. Veel te laat. Mort was al veel te vlakbij en zette zijn tanden in het zoetsappige vlees van het jong, terwijl de moeder bang weg rende, waarschijnlijk naar de anderen. Het jong spartelde en de wolf klemde zijn kaken steviger in de nek, terwijl hij met zijn andere poot het jong op de grond duwde. Gerochel klonk, waarna de spartelende bewegingen van het jong afnamen en het uiteindelijk stil op de grond lag. De wolf begon gretig van zijn maaltje te eten en toen er nauwelijks tot niets meer over was, keek hij om zich heen. Hij likte zijn bebloede lippen af en zocht naar aanwezigheid. Hij liet even een grom horen, waardoor een zwarte vogel wegvloog. Hij was in onbekend gebied, toch waarschuwde hij degene die in zijn buurt kwamen. Want als het nodig was, zou hij vechten, enkel met plezier en vreugde. Met een volle maag liep hij verder, maar stopte toen zijn grom werd beantwoord. Hij drukte zijn oren tegen zijn schedel terwijl hij de andere gedaant aanstaarde, die maar een paar meter van hem verwijdert was. Mort wachtte.
Terug naar boven Ga naar beneden
Night
Night

Aantal berichten : 128
Pawprints : 40
Naam : Merel
Leeftijd : 27

Karakterprofiel
Roedel: I'll be a Wanted Wolf as soon as possible :D
Leeftijd: 4 years
Partner: True love burns the brightest, but the brightest flames leave the deepest scars.

Forever Faithless. Empty
BerichtOnderwerp: Re: Forever Faithless.   Forever Faithless. Emptyvr jan 06, 2012 11:39 pm

Het was stil in Plaguewood Forest. De brand die er gewoed had leek iedere levensvorm te hebben verzwolgen, tot er nu nog enkel verkoolde bomen stonden. Hun broze takken reikend naar de opkomende zon. De grond waarin hun wortels zaten vastgestrengeld was voornamelijk een mengeling van grijs en zwart. As, verkoolde takken, dode planten. Er was geen herinnering aan de tijd vol welvaart die het bos had meegemaakt. Of wel?
Een grijze wolf liep langzaam over de zwarte grond. Zijn poten waren zwart van de afgevende as, op zijn flank zat een dikke zwarte veeg van de boom waar hij zojuist per ongeluk tegenaan was gestoten. Zijn spierwitte ogen namen de treurige omgeving in zich op. Night zag voor zich hoe het bos werd verzwolgen door de laaiende vlammen. Het gemakkelijk brandende hout werd binnen enkele seconden verzwolgen nadat de eerste vlam de droge schors had geraakt. Een tijdperk van wanhoop. Er waren dieren die de brand waren ontvlucht, maar nog veel dieren die samen met de planten ten onder waren gegaan. Zou een tijdperk van hoop zich ooit nog aanbieden?
Ja. Dat zou het. Als je verder keek dan enkel de zwarte drab op de grond, zag je hoe de hoop uit de grond begon te bloeien. Tere ontkiemende plantjes die hun bladeren boven de grond uit wisten te steken. Een vogel tsjirpte in de verte. Misschien op zoek naar verloren familie en vrienden, misschien als verzet tegen de kille sluier van wanhoop die hier over het bos leek te liggen. Het was een treurig aanzien.
Een nieuwe geur drong Night's neus binnen. De verse geur van vlees, onvoorzichtige prooidieren die zich kwetsbaar opstelden in dit bos, waar weinig verstopplaatsen te vinden waren. Night zette koers richting de geur. Het water liep hem in de mond, maar hij had zich voorgenomen het prooidier geen kwaad te doen, in de hoop dat het bos weer op zou bloeien tot iets moois.
De geur leidde hem naar een hinde. Een kalf stapte statig aan haar zij. De hinde hield haar kalf nauwlettend in de gaten, ze leek zich niet van Night bewust. Plots draaide de wind en de hinde leek gealarmeerd. Ze keek echter niet naar Night. Het was iets anders waar ze zich op focuste. Vlug nam ze de benen, maar haar onervaren kalf was te laat. Een witte wolf sprong uit de bosjes en greep het kalf bij de keel. Spartelend rochelde het dier zijn laatste adem in.
Dit kalf, wat uitmaakte van een nieuwe generatie, zou de heropbloei van Plaguewood Forest niet meer kunnen meemaken. De witte wolf begon het kalfje uiteen te rijten en werkte het gretig naar binnen, tot zijn bek en poten onder het bloed zaten. Night bleef roerloos staan kijken naar het schouwspel. Ja. Zo was de natuur. Iedereen moest eten. En sommigen stonden er niet bij stil dat die ene prooi het verschil uit kon maken. En sommigen vonden het gewoon heerlijk om anderen te zien lijden.
De witte reu had Night opgemerkt. Hij staarde hem aan met zijn oren plat tegen zijn kop gedrukt. Een onuitnodigende houding waar Night zich nu niet zoveel van aantrok. Hij stapte onder de verkoolde takken door, richting de witte wolf. Op enkele meters afstand bleef hij staan. Hij liet zich misschien niet afschrikken door de houding, maar hij had nog altijd respect voor de personal space van iedere wolf.
'Het is best jammer...' Begon Night. Zijn ogen gleden van de witte wolf naar het karkas. 'Van het kalf bedoel ik. Het had deel uit kunnen maken van de toekomst hier. Dit bos kan wel een boost gebruiken.' Night keek nogmaals nadrukkelijk rond. Hij stond op een kleine open plek. Verkoolde takken bogen zich op een beschermende manier over de twee wolven heen.
Night was in één van zijn zeldzame serieuze buien vandaag. Nou ja, zodra hij de rand van Plaguewood Forest had bereikt, had de treurnis hem beïnvloed. Het bracht hem terug naar zijn eenzame jeugd. Het was niet dat zijn jeugd zo verschrikkelijk was geweest als dat van sommige anderen, maar het was geen doorsnee jeugd als de meeste wolven het meemaakten. Met genegen ouders en broertjes en zusjes. Night had er alleen voor gestaan toen Reya gestorven was na haar dappere heldendaad. Maar ook hij had zijn tijdperk van hoop gevonden, net als dit bos ooit zou doen. Met een beetje hulp in elk geval.
Terug naar boven Ga naar beneden
Mort
Mort

Aantal berichten : 246
Pawprints : 70
Naam : KAASKOP.
Leeftijd : 27

Karakterprofiel
Roedel: Sang Real. || Farkas.
Leeftijd: Sir For You.
Partner: Do You Mind If I Take a BITE?

Forever Faithless. Empty
BerichtOnderwerp: Re: Forever Faithless.   Forever Faithless. Emptyzo jan 08, 2012 2:20 am

|| Mort ||

Zijn ogen vormde spleetjes bij de komst van de wolf, wat was zijn probleem om hem lastig te vallen? Ga lekker oudjes lastig vallen of zoiets. Mort hielt zijn kop laag waarbij hij innemend gromde, hij was op en top zeker van de situatie en hij wist wat hij deed. Hij liet de woorden van de vreemdeling in zijn kop binnendringen, meende hij dit serieus? Mort veerde zijn hoofd omhoog, 'WTF.' Hij trok zo'n :s gezicht, waarbij hij haast het schateren niet hielt 'Wat? Ben jij de boswachter ofzo?' Zijn stem klonk opgetogen, alsof hij tegen een onnozele pup praatte ofzo. 'Waarom loop je niet lekker door? Je valt me lastig' Mort boorde zijn tanden opnieuw in de buikwand, waarbij hij er deze keer een harder ruk aan gaf. 'Of ben je gewoon jaloers dat ik zo'n goede jacht slaak in deze tijd van het jaar?' Mormelde hij met een mond vol vers vlees en bloed, dat over zijn kin druipte. 'Ik heb er in ieder geval geen spijt van, hij smaakt heerlijk' Mort zijn ogen stonden speels, een houding die niet bij het plaatje Mort paste. De wolf begon hem aardig op zijn zenuwen te werken, waarom ging hij niet iets nuttigs doen ofzo? Mort scheurde nog een stuk vlees van de buikwand, waarbij de ingewanden bloot kwamen te liggen. Rook stoomde van de binnenste van de buik, van de warmte die het net gedoden herten jong afgaf. Mort koude het zachte sappige vlees, waarna hij het doorslikte. 'Blijf je daar nog lang staan kijken? Want anders ga ik ervoor zorgen dat je oprot!' Zijn stem klonk deze keer minder beheerst, een duidelijk teken dat deze wolf gewoon moest oprotten. Mort zijn hoofd verdween in de buikholte, waarbij hij begon aan de ingewanden. Persoonlijk voor hem het lekkerste van zijn prooi. Hij slurpte de darmen eruit waarna hij met zijn darmen tussen zijn tanden zijn hoofd omhoog bracht en de wolf diepdringend aankeek. Zijn hele kop was dieprood van het bloed. Het leek wel een 1 of andere horror scene uit een top 1 bloedigste horror film. Mort sabbelde op het stuk darm, waarbij hij de wolf bleef aanstaren. 'Nou?' Smakte hij, zijn ogen priemde. Alsof hij door de wolf heen keek.
Terug naar boven Ga naar beneden
Night
Night

Aantal berichten : 128
Pawprints : 40
Naam : Merel
Leeftijd : 27

Karakterprofiel
Roedel: I'll be a Wanted Wolf as soon as possible :D
Leeftijd: 4 years
Partner: True love burns the brightest, but the brightest flames leave the deepest scars.

Forever Faithless. Empty
BerichtOnderwerp: Re: Forever Faithless.   Forever Faithless. Emptyzo jan 08, 2012 10:15 am

De witte reu leek het niet echt te waarderen dat Night zich in zijn buurt durfde te wagen en vervolgens ook nog eens iets zei. De reu gromde op een niet bepaald hartelijke manier en begon met het ego van een krachtig gebouwde reuzenwolf tegen hem te kakelen.
Night keek de witte reu recht aan. Het was niet zijn geweten wat hem hier stevig op vier benen deed blijven staan. Het was zijn roekeloosheid en avontuurlijke instelling. Natuurlijk voelde Night de woede van de wolf en doorzag hij het gevaar wat dat met zich meebracht, maar hij bleef trots staan. Hij liet zich niet wegjagen door een reu die door een met bloed besmeurde bek eng dacht te zijn. Het was Night die graag anderen een lesje leerde, ook al was dat in vele gevallen niet altijd succesvol geweest. Hij wist dat hij moest oppassen voor de reu, maar deed dat nauwelijks. De neiging tot voorzichtigheid was verdampt toen de reu een deel van zijn karakter blootgaf.
'Ik moet je teleurstellen,' propte Night tussen de stroom van nijdige woorden door. 'Ik ben helaas geen boswachter maar als je dat leuk zou vinden zou ik eens kunnen kijken of ze een vacature hebben. Dat lijkt me eigenlijk wel een leuk baantje.' Night lachte binnensmonds en paste zich niet aan aan het gedrag van de reu. Hij stond daar, ontspannen en zonder angst. Hij liet de opmerkingen over zich heen komen en liet de woede zo min mogelijk tot hem doordringen. Night hield er niet van als er met hem gespot werd, maar hij probeerde het te zien als een zelfbeheersingsoefening. Hij ademde diep in en uit door zijn borstkas en liet daarmee de woede van zich afketsen alsof het weinig met hem uithaalde.
'Waarom loop je niet lekker door? Je valt me lastig,' snauwde de witte reu toen. Het was niet de origineelste snauw die Night ooit toe gekregen had. Hij had vaker gehoord dat hij moest oprotten. Night deed meestal zijn best om aardig te zijn, maar niet overal werd dat gewaardeerd. Soms bleek uiterlijk belangrijker dan karakter. Of heette zoiets 'bevooroordeeld'?
Night boog quasi-eerbiedig zijn kop. 'Het spijt me, o grote boze wolf. Bij deze verontschuldig ik me voor mijn vreselijke manieren. Het moet verschrikkelijk zijn om gestoord te worden tijdens het eten. Ik kan me niet voorstellen wat een pijnlijke ervaring dat zou zijn. Gelukkig is het me nog nooit gebeurd, wat ben ik een mazzelaar, zeg.' Night accentueerde de woorden waar nodig waarmee hij de dikke onontwijkbare klodders sarcasme bijna zichtbaar van zijn stem deed druipen.
Terwijl de reu met overtuiging zijn volgende stroom van onvriendelijk gesnauw afvuurde. Hij scheurde woest de lappen vlees van het nu onherkenbare prooidier af en begon met het vlees in zijn mond te praten. Het was moeilijk om hem te verslaan.
De geur van bloed en vers vlees drong Night's neus binnen. De geur was bedwelmend maar heerlijk, zoals het voor ieder ander hongerig roofdier had geleken. Maar op dit moment leek het heftiger. Night had de laatste tijd weinig gegeten. Niet omdat hij slecht was in jagen, dat zeker niet. Ondanks zijn niet bepaald forse afmetingen had hij een geweldige conditie en het vermogen om geruisloos te sluipen. Het was echter dat hij simpelweg weinig tijd had gehad om te eten. De enige jacht die hij had gemaakt op het kalf van een reuzenhert was mislukt, helaas. Vandaar dat Night's maag afging als een alarmbel toen de geur werd gesignaleerd. Het rommelende geluid was beschamend en Night hoopte dat de arrogante witte reu het geluid niet had gehoord.
'Het spijt me dat ik nu de rol van je moeder overneem, maar praten met volle mond is echt tegen alle etiketten in. Het is echt wálgelijk. Echt.. Iel.. Het spijt me voor je, maar je zou niet echt een geschikte kandidaat zijn om mee uit eten te nemen. Ik zou me maar schamen als ik jou was.' Opnieuw liet Night het sarcasme overduidelijk door zijn stem klinken. Hij had weinig zinnigers te zeggen dan dit, maar het wanhopige gesnauw van de aangebrande reu was niet veel beter.
Terug naar boven Ga naar beneden
Gesponsorde inhoud



Forever Faithless. Empty
BerichtOnderwerp: Re: Forever Faithless.   Forever Faithless. Empty

Terug naar boven Ga naar beneden
 

Forever Faithless.

Vorige onderwerp Volgende onderwerp Terug naar boven 
Pagina 1 van 1

Permissies van dit forum:Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum
Feralis :: East :: Plaguewood Forest-