PortalIndexZoekenLaatste afbeeldingenHunting what, exactly? InfovrHunting what, exactly? RoedelsRegistrerenInloggen

Deel | 
 

 Hunting what, exactly?

Vorige onderwerp Volgende onderwerp Ga naar beneden 
AuteurBericht
Brégo
Brégo

Aantal berichten : 127
Pawprints : 48
Naam : Inge
Leeftijd : 28

Karakterprofiel
Roedel: Solooo
Leeftijd: 2,5 years
Partner: -

Hunting what, exactly? Empty
BerichtOnderwerp: Hunting what, exactly?   Hunting what, exactly? Emptydo jan 19, 2012 8:15 am

Het was bitter koud in het noorden, en zelfs een dik pak haar beschermde Brégo niet van de bijtende vorst. De haren stonden recht overeind en wapperden van links naar rechts, in een tevergeefse poging om de gierende wind op te vangen en tegen te houden. Zelfs zijn dicht gebonden ondervacht leek in de bergen overbodig en Brégo voelde zich alsof er ijspegels op zijn longen groeiden. De rillingen liepen onophoudelijk over zijn hele lichaam, en hij had er moeite mee om in beweging te blijven. Het vroor hier zo hard dat zijn poten nauwelijks een spoor achterlieten; er lag voldoende sneeuw maar ook hierover was een laag ijs neergedaald en het was tamelijk glad. Met behulp van zijn lange nagels baande Brégo zich een weg door de bergen, richting de top. Het was duidelijk dat het bovenaan kouder zou zijn, maar meestal voelde de lucht ook frisser aan en hij had behoefte aan een uitkijkpunt. Zijn ogen waren voortdurend omlaag gericht, het vergde veel concentratie om niet op een stuk steenslag te stuiten; zelfs de uitstekende balans van een wolf zou daar niet tegenop kunnen en zouden al zijn inspanningen om bovenop te komen voor niets zijn geweest. Bovendien was hij zijn hele leven lang al ontzettend onhandig geweest, en een spoor van ongeplande ravage sleepte vaak achter hem aan. Hij zuchtte, en richtte zijn ogen naar de hemel. De schemering begon naar een donkere tint donkerblauw te trekken, maar er stond een felle kring om de maan heen; de nacht was te helder om slecht zicht te hebben. Zijn oranje nachtogen hadden totaal geen moeite met het donker, en Brégo was in zijn element. De voorpoot die gewond was geweest bezorgde hem geen last meer; de flinke beet was na een paar dagen dichtgetrokken, en er was alleen nog een kleine inkeping te zien.
Met het oog op de naderende nacht nam Brégo de beslissing om een korte pauze te houden, en verder te trekken wanneer hij er zeker van was dat de rest van de inwoners hun snavel onder de veren hadden. Zwermen vogels die met hun dik pak veren bestendig waren tegen de vrieskou overwinterden hier, en waren met een hoop lawaai ver boven zijn hoofd overgevlogen. Hun lichamen waren toen al enigszins naar beneden gericht, en hij herkende de patronen van een afdaling. Het restte hem nog een jachtplan te maken, en de definitieve overnachtingsplaats van de beesten te vinden. Echte honger had hij niet, het was niet zo lang geleden dat hij gegeten had maar er was weinig anders te doen en Brégo had er een bloedhekel aan om met zijn poten over elkaar in een hoekje stil te zitten. Hij schatte ongeveer de richting van zijn snaterende hapje in en zette een looppasje in.

Night, dan anderen
Terug naar boven Ga naar beneden
Night
Night

Aantal berichten : 128
Pawprints : 40
Naam : Merel
Leeftijd : 27

Karakterprofiel
Roedel: I'll be a Wanted Wolf as soon as possible :D
Leeftijd: 4 years
Partner: True love burns the brightest, but the brightest flames leave the deepest scars.

Hunting what, exactly? Empty
BerichtOnderwerp: Re: Hunting what, exactly?   Hunting what, exactly? Emptyvr jan 20, 2012 2:11 am

Het was een heldere nacht, maar de akelige vrieskou deed Night's poten bevriezen. Hoewel de wind slechts een briesje was, voelde de kou die het met zich meebracht als een klap in zijn gezicht. Hij had de temperatuur in Lunar Range behoorlijk onderschat. Met gebogen kop en opgezetten haren glibberde de grijze reu voort. Hij liep op één van de hoogste punten van deze bergrug en het uitzicht was zowel prachtig als afschrikwekkend. De maan scheen vanuit de ijle heldere lucht naar beneden en hulde Lunar Range in een glinsterend parelachtig licht; maar de veilige grond waar Night normaliter zijn leven doorbracht was angstaanjagend ver weg. Als hij een verkeerde stap zou zetten op deze glibberige ondergrond en hij had de pech ongelukkig te vallen, was hij morsdood. Maar daar was Night voor gekomen. Het uitzicht en de uitdaging. Hij had al eerder gehoord dat Lunar Range magisch leek wanneer het 's nachts baadde in het maanlicht, en dat was het ook. Ondanks de kou en glibberigheid zou Night het hier nog wel een tijdje volhouden. Nog nooit in zijn leven had hij zoiets gezien.
Plotseling verscheen een gedaante in Night's blikveld. Een meter of dertig onder hem, onderaan de helling van een vlakke maar stijle afdaling, bevond zich een wolf. Zijn poten waren wit van de sneeuw en zijn bruin-grijze vacht tekende hem duidelijk af tegen de spierwitte ondergrond. Night bracht voorzichtig zijn pas terug tot hij stilstond, en zwijgend observeerde hij de wolf. Op weg naar de hoge bergrug, bleek uit het spoor van in het ijs geboorde nagels die naar beneden leidden. De wolf had blijkbaar besloten zijn doel van bestemming te veranderen. Hij zette koers naar een plek die voor Night niet te zien was. De grijze reu was nieuwsgierig naar de vreemde wolf. Het leek hier totaal verlaten te zijn in Lunar Range. De kou had waarschijnlijk iedereen verdreven, slechts een enkeling waagde zich hier nog voor het uitzicht.
Plotseling gleed een brok ijs onder Night's poten vandaan. Hij tuimelde voorover de vlakke helling af, met een snelheid die zijn hoofd deed duizelen. Onhandig probeerde hij overeind te krabbelen maar de snelheid en glibberigheid voorkwam dat hij zichzelf kon sturen. Plots knalde Night - zo te voelen - tegen de grijze wolf op. Hij duikelde ongecontroleerd over de hoop grijs-bruine kluwen heen en botste vervolgens tegen een rots op.
Snel glibberde Night weer overeind. Uit zijn ooghoek zag hij dat een immens diepe afgrond zich daarachter bevond. Snel richtte hij zich op de reu.
'Pardon, monsieur,' verontschuldigde Night zich. 'Het was niet mijn bedoeling je te bespringen, alhoewel het een leuke manier is om iemand te laten schrikken. Misschien in de toekomst?' Night grijnsde zijn scherpe tanden op een vriendelijke manier bloot. Hij wist dat veel wolven onmiddelijk uit hun vel sprongen wanneer iets of iemand ze stoorde, maar Night was nit bang. Hoewel hij niet de sterkste vechter was, vond hij een uitdaging hier en daar wel leuk. Het zou weer iets nieuws zijn om je glibberend over het ijs een weg naar je tegenstander te moeten banen. Het zou echter minder leuk zijn om in de diepe afgrond te storten, en Night was ook niet echt van plan een ruzie uit te lokken. Zo'n iemand was hij niet, hij hield het liever bij wat droge oppervlakkige humor.
Terug naar boven Ga naar beneden
 

Hunting what, exactly?

Vorige onderwerp Volgende onderwerp Terug naar boven 
Pagina 1 van 1

Permissies van dit forum:Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum
Feralis :: North :: Lunar Range-