Dagon
Aantal berichten : 69 Pawprints : 60 Naam : Megaaaaan! Leeftijd : 27
Karakterprofiel Roedel: You really think those poodles can hold me down? Leeftijd: 4 jaar Partner: Hell. No.
| Onderwerp: Wandering spirits ~ do feb 02, 2012 7:02 am | |
| D Y S I S Dagon keek schichtig om zich heen. Zijn oren spitsten zich terwijl hij nauwkeurig elk geluidje in de omgeving probeerde te analyseren. Hij ontweek behendig de modderige poelen waar hij zeker van wist dat ze hem naar de onderwereld zouden sleuren als hij erin zou verdrinken. Het was niet lang geleden dat de zwarte reu dit gebied voor het eerst had gezien. Hij vond het raar dat hij dit gebied nog nooit eerder had gezien, hij leefde hier per slot van rekening al zijn hele leven en kon heel Feralis met zijn ogen dicht begaan. Alleen dit stukje niet dus. Niet dat hij het hier veel aan vond. Het was een zompig gebied, had een beetje weg van het moeras, maar het moeras was donkerder en gevaarlijker. En meer zijn voorkeur. De zwarte reu verafschuwde het net ontdekte gebied nu al. Het was te lief naar zijn zin, geen wonder dat hij hier nog nooit was geweest. Hij paste ook niet echt in het beeld van het gebied. Gelukkig begon het al een beetje schemerig te worden en werd dit poedelachtige gebied gehuld in de duisternis. Niets was veilig voor de duistere diepte van de nacht. Alles werd opgeslokt door het zwarte gat en zou ervoor zorgen dat geen enkel beest nog veilig was. Op dat moment voelde Dagon zich op zijn best. De duisternis matchte met zijn karakter en dat gaf hem een gevoel van eenheid. Eenheid, iets wat hij nooit met een wolf had gevoeld. Iets waar hij best wel spijt van had, maar wist dat hij het niet kon veranderen. Het lag aan zijn karakter die wel leek te botsen met het karakter van elk ander levend wezen op aarde. Niemand leek tegen hem op te kunnen boksen. Maar zolang anderen de moeite niet wilden doen om door zijn schild te breken, zou hij geen moeite doen zijn schild te laten breken. Daar was hij veel te koppig voor.
|
|
|
|