Kop en staart hingen laag, passen waren moeizaam en sjokkend. Het was duidelijk dat de anders zo fiere wolvin lang gereisd had, een zware reis. Hier en daar ontbraken plukken vacht, op haar schouder zat een half genezen wond, die nog licht bloedde. Toch waren haar roodbruine ogen het felle nog niet verloren, ze staarden lichtelijk ijzig voor zich uit zonder echt wat te zien. Ja, ze was uitgeput, maar ze zou niet opgeven.

Het drong vaag tot Azeira door dat de lucht vochtiger begon te worden. Dat betekende dat er water in de buurt moest zijn. De grijzige teef hief haar kop op, haar pas versnelde iets. In de verte vingen haar ogen een fonkeling op, als licht dat door het wateroppervlak weerspiegeld leek. Haar hart maakte een sprongetje; de laatste passen die haar naar het water brachten, leken een stuk gemakkelijker te gaan.
Een vaag gevoel van opluchting schoot door haar lichaam heen toen ze haar kop liet zakken om het heldere water door haar keel te voelen glijden. Lang duurde dat moment van opluchting niet; het geluid van voetstappen drong tot haar door. Zoder haar blik van het water af te wenden bleef ze doordrinken. Mochten ze haar nu aan willen vallen, kon het haar eigenlijk niet bijzonder veel schelen.. Ze was nu te moe om zich daar zorgen over te maken.

Pootstappen vormde zich in het zand de pootstappen waren niet al te diep de wolf die doorhet zand liep, wandelde lichtvoetig en drukte niet hard op haar ondergrond. Je zag de wolf duidelijk het zand was goudbruin en de wolf sneeuw wit ze liep al een paar dagen rond en rook nu dat de lucht vochtiger werd. Misschien hing er regen in de lucht of ze naderde het water waar ze naar op zoek was. Haar staart zwiepte laag heen en weer en wiste voor een deel haar pootafdruken af. Nu het winter was brandde de zon niet heel erg hard op haar rug maar nog steeds was de lucht drukkend en kreeg ze het snel benauwd. Ze zag al snel het water en lette niet op de wolf die aan de andere kant van de oase zat al haar aandacht werd nu op het water gericht die ze gulzig opdronk. Ze duwde even haar neus in het water om het zand er van af te halen en grijnsde toen ze zag hoe belletjes verschenen toen ze uitblies. Het water maakte haar meteen weer krachtiger in iedergeval zo voelde het nu pas hief ze haar witte kop en speurde de omgeving af en zag ze een grijswitte wolvin. Die nog erg jong leek waakzaam keek ze haar aan ze vertrouwde niet iedereen en deze wolvin had bloeddorlopen ogen dus leek ze ook niet echt "goed" te zijn. Hoewel Feline neutraal was moest ze niet al te veel van de slechte wolven hebben die het leuk vonden blindelings te gaan moorden. "If you want to know my name is Feline" Sprak ze vloeiend ze vroeg zich af of deze jonge wolf eigenlijk wel engels kon. Niet over na gedacht toen ze de engelse worden uitsprak haar vorige vrienden en wolven om haar heen handen haar allemaal kunnen verstaan maar het was natuurlijk niet vanzelfsprekend.


ben ik welkom?

Zodra het dorstige gevoel voor het grootste gedeelte verdwenen was, hief Azeira haar kop traag op en liet haar bruinrod ogen rusten op de teef tegenover haar. Een witte vacht, goudkleurige ogen, een jaar of 4 oud, naar haar schatting. In haar ogen een typische 'Valleiwolf', zoals dat in Ws genoemd werd.
De teef begon tegen haar te spreken, in een taal die ze vaag herkende. Engels? In elk geval stelde ze zich voor, Feline was het dus blijkbaar. En ze had dus besloten een andere taal te spreken. Prima, dat kon zij ook "Encantada. Me llamo Azeira," sprak ze kalm, terwijl ze zich iets door haar voorpoten liet zakken en zich uitrekte. Een klagend geluidje verliet haar bek toen haar vermoeide en pijnlijke spieren protesteerden. Langzaam kwam ze weer overeind, waarna ze een zittende houding aannam en haar weelderige staart rond zich vouwde. "Oftewel.. Aangenaam, ik ben Azeira," voegde ze er aan toe, aangezien ze betwijfelde of de teef er ook maar iets van meegekregen had. In elk geval had ze zich voorgesteld nu, waar ze normaal de moeite nog niet eens voor nam. Ow, yeah, ze ging vooruit.
[Tuurlijk ]

De wolf voor haar had haar wel kunnen verstaan maakte ze uit haar blik. "Encantada. Me llamo Azeira"Sprak ze kalm even fronste Feline maar snapte al snel dat ze zich voorstelde me leek op me van het engels dus het zou wel iets geweest zijn van hallo ik heet Azeira. De wolf had zich door haar voorpoten laten zakken en strekte zich uit. Een klagend geluidje verliet haar bek toen ze dat deed. Bezorgd keek Feline haar aan, "Je gaat toch niet bevallen ofzo want daar heb ik geen ervaring mee"zei ze droogjes. Ze kwam langzaam overeind en nam haar zittende houding weer aan. "Oftewel..Aangenaam ik ben azeira"voegde Azeira er aan toe. Feline knikte "als je het wou weten...Mijn naam is Feline in het engels" Twijfelend nam ze de wolvin in zich op was ze slecht of?

super flut sorry

Het irriteerde haar nu al dat ze was gaan zitten. In deze houding kon ze minder snel reageren wanneer Feline een plotselinge uithaal deed, en bovendien protesteerden de geplaagde spieren in haar rug opnieuw. Langzaam richtte ze zich op, plaatste haar poten onder zich zodat ze haar gewicht zouden ondersteunen. "Yea.. Stemmingswisselingen," mompelde ze verveeld, doelend op het feit dat ze nu alweer van houdig verrassend was.
De opmerking die de teef vervolgens maakte, zorgde ervoor dat haar mondhoeken lichtjes omhoog trokken. Ze draaide haar kop bij, liet haar blik even rusten op haar buik. Nope, nog niks veranderd. Vervolgens draaide ze haar blik terug naar Feline, iewat grijnzend. "voor zover ik weet.. Niet."
Azeira onderdrukte een gaap door haar kaken stevig op elkaar te drukken. Vermoeidheid was nog steeds zwaar aanwezig, maar ze had geleerd dat oplettendheid verliezen een dodelijke fout was.. Ook al was het maar voor even.
"lid van Wanted Wolves, right?" bromde ze, doelend op de geur die om de teef heen hing. Ze had een paar keer gehoord over die roedel.. Echt veel wist ze er echter niet over.

De mondhoeken krulde lichtelijk omhoog van Azeira toen ze haar opmerking hoorde azeira keek naar haar buik vervolgens draaide ze haar blik terug lichtjes grijnzend"voor zover ik weet...Niet" Feline grinnikte niet bij iedereen viel haar humor in de smaak."Lid van Wanted Wolves, right?"bromde Azeira Feline kon een grijns niet onderdrukken. Ze was nog niet echt "lid" want haar rang was nog niet bepaald kwam pas bij de volgende meeting. Maar trots dat ze in de roedel zat was ze wel "Jep"[i] zei ze neutraal ze snoof eens extra diep en luid[i] "jij niet zo te ruiken"vervolgde ze met een klein glimlachje op haar gezicht getekend. Azeira leek nog al...hoe noemde je dat ook al weer....lui te zijn. Ze leek ook niet echt in staat te zijn iets te doen aangezien ze steeds stram van houding verwisselde. Het viel Feline op dat alle wolven die ze tegen kwam jonger dan haar waren de twee reuen jonger, haar roedelleidster jonger daardoor voelde ze zich oud. "Voel jij je soms ook zo oud?"bromde ze aan Azeira terwijl ze zich door haar poten liet zakken en haar kop op de zanderige ondergrond neer ploffen. Voordeel van de woestijn het zand was lekker warm.

Azeira bewoog haar kop licht heen en weer, niet zozeer overtuigd. "mwa.. Ik geloof het wel," reageerde ze met gefronste wenkbrauwen. Ze besefte hoe idioot dat moest klinken, besloot het even uit te leggen.
"Ehm.. Ik ben lid van the Outsiders, geleid door Flow. Alleen nog niet echt [i]officieel[i], ofzo," voegde ze er lichtelijk droog aan toe. Ze liet zich door haar achterpoten zakken en begon met het functioneren van haar vacht. Dat was ook wel nodog, aangezien haar vacht door de lange reis vuil en lichtelijk klitterig was.
Feline sprak opnieuw, en Azeira onderbrak haar waarschijnlijk zinloze poging even om op te kijken.
"Ya.. Alleen als ik een paar dagen achter elkaar gereisd heb," merkte ze laatdunkend op, een grinnikend. Deze wolvin had een droge kant, wat haar wel beviel. Best zeldzaam eigenlijk.